Oudejaar in Plum Village ~ Bewust het nieuwe jaar in

Voor het derde jaar op rij zal ik oudejaarsavond vieren in Plum Village, een boeddhistisch klooster in Frankrijk. Ik kan het iedereen van harte aanbevelen! Het is een ideale plek om tot jezelf te komen en het nieuwe jaar op een bewuste manier in te zetten. Er wordt uitgebreid gevierd, gesmuld en gezongen, maar ook samen gemediteerd en stilgestaan. Een mooie combinatie van speelsheid en bezinning, van vreugde en reflectie.

Een vuur vol voornemens
Een van de hoogtepunten vind ik steeds het ritueel op oudejaarsavond zelf. Na de dharmalezing is er een stille wandelmeditatie buiten waarbij we aan het eind onze neergeschreven voornemens in het vuur werpen. Zo worden honderden wensen en intenties het universum in gestuurd, terwijl de samengekomen gemeenschap rond het vuur aan het chanten is. Heel krachtig en indrukwekkend.

Het mooie van heel dit gebeuren is dat het niet zomaar gaat om goede voornemens. We worden gestimuleerd om dieper te gaan dan bijvoorbeeld ‘meer aan sport doen’ of ‘minder snoepen’. Vorig jaar legde een zuster ons helder uit dat je best een voornemen kiest dat rechtstreeks verband houdt met je diepste lijden. Wat was het voorbije jaar voor jou een bron van lijden? Dat kan vanalles zijn: je job, je relatie, bepaalde gewoonten, je zelfbeeld, … Als je iets gekozen hebt waar je veel last van hebt (en je neemt best je tijd om dat helder te krijgen), dan kan je nagaan wat je kan doen om dit lijden te verlichten. Hoe concreter en laagdrempeliger, hoe beter. Je formuleert je intentie best als iets waar je elke dag een beetje toe kan bijdragen. De algemene wens ‘ik wil beter in mijn vel zitten’ kan je bijvoorbeeld vertalen als ‘ik wil dagelijks tijd nemen om drie dingen op te sommen die ik apprecieer in mezelf’.

Je veux de l’amour!
Al kan je voornemen wel vertrekken van een abstracte wens, het is belangrijk om het zo concreet mogelijk te formuleren. Anders is het heel moeilijk in de praktijk om te zetten. Mijn intentie vorig jaar was glashelder: ik wilde liefdevoller worden naar andere mensen toe. Ik merk dat ik vaak ongemak en zelfs vijandigheid voel in sociale situaties en het is mijn diepste verlangen om spontaner, opener en liefdevoller te zijn. Nogal vaag en hooggegrepen misschien. Eerst leek het me onmogelijk om deze wens om te zetten naar een concrete intentie (hoe kan je in hemelsnaam meer liefde gaan voelen?), maar toch kwam na een moment van reflectie en bezinning vanzelf een idee bovendrijven. Ik zou het komend jaar elke dag glimlachen naar mensen die ik niet ken. Op straat, in de winkel, op de bus, … In plaats van me af te sluiten voor oogcontact of een ontmoeting te vermijden, nam ik me voor om voorbijgangers meer aan te kijken en te proberen hen een glimlach te schenken. Om dit proces te ondersteunen, nam ik me ook voor vaker naar mezelf te glimlachen, want liefde en openheid voor anderen begint uiteraard bij jezelf. In plaats van mezelf te beoordelen en te bekritiseren telkens ik in de spiegel kijk, zou ik wat vriendelijker zijn en naar mezelf glimlachen. Een heel kleine handeling, bijna banaal, en toch met een grote, helende impact.

Uit ervaring kan ik zeggen dat het werkt. Niet dat ik op het einde van dit jaar helemaal verlost ben van sociaal ongemak en ik ongeremd naar iedereen loop te lachen op straat, maar toch voel ik een stille verschuiving. Stap voor stap. En vooral meer bewustzijn wanneer onveiligheid en ongemak zich voordoen. En wat meer geduld en mildheid voor mezelf hierin.

Dus, lieve lezer, ik wens je dit eindejaar een concreet, haalbaar, vervullend voornemen toe. Dat je helder mag zien waar je het meeste nood aan hebt en dagelijks iets kleins kan doen om hierin voor jezelf te zorgen. Good luck! En altijd welkom in Plum Village om dit voornemen meer kracht bij te zetten 😉

Een vredig, vreugdevol en vruchtbaar 2016 gewenst!

Tot volgend jaar,
Leni